ЗАГУТОРИТЬ

ЗАГУТОРИТЬ, заговорить, стать говорить или начать сказывать. -ся, заговориться, заболтаться, забеседоваться, забаяться. Загуторка ж. начало говора или разговора, прием, как кто качинает говорить. У него загуторка не хороша, вытягивает голосом, словно баран, а там и скажет.


Смотреть больше слов в «Толковом словаре живого великорусского языка»

ЗАГУЩАТЬ →← ЗАГУСЕТЬ

Смотреть что такое ЗАГУТОРИТЬ в других словарях:

ЗАГУТОРИТЬ

загуторить сов. неперех. местн. см. загутарить.

ЗАГУТОРИТЬ

загуто́рить, загуто́рю, загуто́рим, загуто́ришь, загуто́рите, загуто́рит, загуто́рят, загуто́ря, загуто́рил, загуто́рила, загуто́рило, загуто́рили, загуто́рь, загуто́рьте, загуто́ривший, загуто́рившая, загуто́рившее, загуто́рившие, загуто́рившего, загуто́рившей, загуто́рившего, загуто́ривших, загуто́рившему, загуто́рившей, загуто́рившему, загуто́рившим, загуто́ривший, загуто́рившую, загуто́рившее, загуто́рившие, загуто́рившего, загуто́рившую, загуто́рившее, загуто́ривших, загуто́рившим, загуто́рившей, загуто́рившею, загуто́рившим, загуто́рившими, загуто́рившем, загуто́рившей, загуто́рившем, загуто́ривших (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») .... смотреть

ЗАГУТОРИТЬ

загуто'рить, загуто'рю, загуто'рим, загуто'ришь, загуто'рите, загуто'рит, загуто'рят, загуто'ря, загуто'рил, загуто'рила, загуто'рило, загуто'рили, загуто'рь, загуто'рьте, загуто'ривший, загуто'рившая, загуто'рившее, загуто'рившие, загуто'рившего, загуто'рившей, загуто'рившего, загуто'ривших, загуто'рившему, загуто'рившей, загуто'рившему, загуто'рившим, загуто'ривший, загуто'рившую, загуто'рившее, загуто'рившие, загуто'рившего, загуто'рившую, загуто'рившее, загуто'ривших, загуто'рившим, загуто'рившей, загуто'рившею, загуто'рившим, загуто'рившими, загуто'рившем, загуто'рившей, загуто'рившем, загуто'ривших... смотреть

ЗАГУТОРИТЬ

приставка - ЗА; корень - ГУТОР; окончание - ИТЬ; Основа слова: ЗАГУТОРВычисленный способ образования слова: Приставочный или префиксальный¬ - ЗА; ∩ - Г... смотреть

ЗАГУТОРИТЬ

ЗАГУТОРИТЬ загуторю, загуторишь, сов. (обл.). Начать гуторить, шумно разговаривать. Сразу вдруг загуторили бабы.

ЗАГУТОРИТЬ

Начальная форма - Загуторить, действительный залог, переходный, совершенный вид

ЗАГУТОРИТЬ

ЗАГУТОРИТЬ совершенный вид неперех. местн. см. загутарить.

ЗАГУТОРИТЬ

Сов. məh. çığır-bağıra başlamaq, səs-küyə başlamaq.

ЗАГУТОРИТЬ

забалакати, загомоніти, загуторити.

T: 92